การวัดผลการประกอบกิจการของร้านยา จะรอดหรือล้มวัดกันอย่างไร?

เภสัชกรคนใดที่ก้าวลงสู่ตลาดร้านยาแล้ว ขอให้ทราบไว้ก่อนเลยว่าคุณกำลังอยู่บนเส้นแบ่งการประกอบวิชาชีพโรคศิลปะซึ่งต้องใช้ความรู้ทางเภสัชกรรมและจรรยาบรรณเป็นดัชนีวัด แต่อีกซีกหนึ่งคือธุรกิจค้าปลีกที่ต้องรับภาระต้นทุน ค่าเช่า ค่าใช้จ่ายต่างๆ ที่ต้องอาศัยยอดซื้อของลูกค้ามาเป็นแหล่งหล่อเลี้ยงรายได้ของกิจการ
องค์กรทุกแห่งจะอยู่รอดหรือล้มหายตายจากไป จะต้องมีดัชนีชี้วัดผลการประกอบกิจการร้านเราว่าทำได้ดี ดีมาก ดีกว่าคู่แข่งเย้อะ (แต่อย่าลำพองใจไป ยิ่งกำไรมาก คู่แข่งจะแถลงมาแข่งกับคุณมากขึ้นเสมอ) หรือแย่มาก แย่จนไม่พอค่าใช้จ่าย และถึงเวลาที่ต้องร้างลาไปจากโลกค้าปลีกอันโหดร้ายเช่นนี้

เรามีบทความดีๆ เกี่ยวกับเรื่อง “การวัดผลการประกอบกิจการของร้านคุณ” เขียนโดยคุณปริญญา อัครจันทโชติมาเล่าให้ฟังด้วยภาษาง่ายๆว่าเราควรจะใช้ดัชนีอะไรบ้างมาประเมินร้านยาเราว่ารอดหรือรุ่งริ่ง ขอความกรุณาคลิ้กตามไปอ่านได้ที่นี่ครับ
http://ranya-manager.blogspot.com/2010/02/blog-post_24.html

ตอนหน้าเราจะมาดูว่าร้านอิ่มสะดวก 7-11 ปิ้งป่องๆ ที่คุณเข้าไปอุดหนุนเค้าอยู่ทุกวัน องค์กรระดับชาติเช่นนี้ เค้ามีแนวทางในการวัดผลประกอบการร้านของเขาอย่างไรบ้าง และทำอย่างไรจึงจะเพิ่มกำไรในร้านได้อย่างเนียนๆจนลูกค้ารู้สึกน้อยและเต็มใจมาอุดหนุนอย่างยั่งยืน  ในบทความตอนต่อไปที่ชื่อว่า “การวิเคราะห์ผลการดำเนินการร้านค้าปลีกในแนวทางสมัยใหม่”